„To jest nasz klub”- cz. 2 – drużyna seniorów

          Dziś druga część artykułów poświęconych działalności Broni, publikowanych jako podstawa do dyskusji o działalności klubu przed walnym zebraniem członków Stowarzyszenia RKP 1926 Broń Radom.  Teraz kolej na dyskusję o drużynie seniorów.  Zapraszamy kibiców, sympatyków Broni i czytelników naszej strony do dzielenia się swoimi ocenami i propozycjami.

               Życie kibica Broni nie może być nudne. W XXI wieku tylko jeden sezon ligowy  ( 2005/06)był pozbawiony emocji związanych z walką o ligowy awans lub utrzymanie w tej samej klasie rozgrywek. Zaczęło się od sensacyjnego zwycięstwa beniaminka w IV lidze w 2001 roku i przegranych baraży o III ligę. Kolejny rok- to spadek z IV ligi w wyniku reorganizacji ligi, mimo zajęcia miejsca  w środku tabeli. Od tego momentu zaczęła się gra w jedynej w Polsce wojewódzkiej V lidze, nazwanej Mazowiecką Ligą Seniorów, z corocznymi rozczarowaniami związanymi ze stratą szans na awans w ostatnich kolejkach. Broń była jedyną obok Zwolenianki drużyną, która zagrała wszystkie sezony w tej lidze, zlikwidowanej w 2008 roku i zyskała tytuł najlepszej drużyny w historii MLS, co było marnym pocieszeniem dla kibiców i władz klubu.
          Kolejne emocje – skrajne w stosunku do poprzednich sezonów – przeżywaliśmy w sezonie 2006/07. Zmiany w klubie i problemy finansowe spowodowały, że sezon rozpoczęła drużyna złożona z prawie w całości z juniorów, zdobywając w rundzie- bezcenne, jak się później okazało- osiem punktów. Jednak bardzo realne stało się widmo spadku do klasy okręgowej. Od rundy wiosennej zaczęła się nowa drużyna- trenerem został Artur Kupiec, do Broni dołączyło lub wróciło wielu zawodników, a ta nowa drużyna nie przegrała kolejnych 27 meczów, najpierw utrzymując się w lidze, a w kolejnym sezonie wygrywając Mazowiecką Ligę Seniorów. Gdy piłkarze walczyli na boisku o zwycięstwo w lidze, władze klubu walczyły o sens rywalizacji- w wyniku reorganizacji rozgrywek, żadna drużyna miała nie awansować do wyższej ligi. Udało się- i na zielonej murawie i przy zielonym stoliku- PZPN wprowadził dwustopniowie baraże, Broń je wygrałajako jedyna drużyna w Polsce w ciągu jednego sezonu awansowała dwie ligi wyżej, co zauważyła ogólnopolska prasa. 

                Pierwszy sezon w trzeciej lidze był bolesnym zbieraniem doświadczeń- drużyna, która wygrała MLS,  bez większych zmian personalnych okazała się za słaba na trzecią ligę, choć do utrzymania zabrakło niewiele- jednego zwycięstwa i nie odebranego punktu za walkower.

                Kierownictwo klubu, nauczone tym doświadczeniem postawiło za cel jak najszybszy powrót do trzeciej ligi, a mieli w tym pomóc tak doświadczeni zawodnicy jak Marcin Boguś, Marcin Kośmicki, Dariusz Kozubek czy Przemysław Cichoń. Ten zestaw stworzy mieszankę młodości i doświadczenia, gdzie młodz zawodnicy mogli uczyć się od starszych kolegów.   Broń z kilkunastopunktową przewagą wygrała IV ligę, a następnie niemal powtórzyła sukces sprzed 10 lat, zajmując jako beniaminek drugie miejsce w trzeciej lidze, stając się rewelacją sezonu.

                Obecny sezon postawił klub w całkiem nowej rzeczywistości. Znacznie obniżone w ostatniej chwili stypendia miejskie spowodowały, że w składzie drużyny na miejsce ww. zawodników pojawiły się nazwiska- Budziński, Marczak, Maciejczak- to wychowankowie z rocznika 1993.  Ta mocno odmłodzona drużyna, skazywana przez wielu na pożarcie, jak na razie radzi sobie świetnie- zajmując drugie miejsce w tabeli, a przede wszystkim pokazując ambicję połączoną z ciekawą grą.  A to wszystko przy problemach – nie tylko finansowych. Już trzecią rundę Broń gra swoje mecze w Kozienicach, problemem jest także baza treningowa, stąd coraz bardziej niecierpliwe oczekiwanie na otwarcie nowego stadionu.  

                Chyba jeszcze jednym wyróżnikiem Broni jest stałość w obsadzie funkcji szkoleniowca-  ten sam trener (Artur Kupiec) prowadzi seniorów już pięć lat, co jest rzadko spotykane.

                Przed Bronią kilka ważnych decyzji dotyczących drużyny seniorów.  Zapraszamy do dyskusji nad celami związanymi z tą drużyną. Dla zachowania merytorycznej zwartości dyskusji, prosimy  o nie skupianie się na analizie poszczególnych piłkarzy, lecz na dyskusji o całości seniorskiej piłki w Broni.

               Jakie są mocne, jakie słabe strony w prowadzeniu przez Broń drużyny seniorów ?  Czy drużyna seniorów Broni ma być główną drużyną, niezależną od szkolenia młodzieży, czy dopełnieniem szkolenia wychowanków?  Czy Broń powinna postawić na przede wszystkim na wynik sportowy seniorów i grę na jak najwyższym poziomie- czy może postawić na wychowanków, nawet kosztem gry w niższej lidze? Czy powinna powstac drużyna rezerw, dająca możliwość gry młodzieżowcom w seniorskiej piłce?  Jakie cele sportowe powinien stawiać seniorskiej drużynie klub, szczególnie biorąc pod uwagę grę na nowym stadionie?

                 Przypominamy, że nadzwyczajne walne zebranie członków Stowarzyszenia RKP 1926 Broń Radom odbędzie się 21 września o godz.18.00 w hali MOSiR.  Zapraszamy do wstąpienia do stowarzyszenia- deklaracje członkowskie można pobrać z naszej strony ( dział „ wstąp do nas”), lub otrzymać w sekretariacie klubu.

               

PODOBNE WPISY